Aylardır beklenen yılın olayı sonunda geldi çattı. Açıklandığı günden beri büyük bir heyecanla bekliyordum ve ilk gün sonrası yayınlanan bazı 'Hayal Kırıklığı' içerikli yorumları okuduktan sonra hafif bir moral bozukluğu yaşadım ama filmi izledikten sonra bu moral bozukluğunu mantıklı nedenlere dayandırabildim ve almam gereken zevki aldım. Sonuçta bu bir Wizarding World yapımı. İyi de olsa kötü de olsa sevmek zorundayız çünkü özledik.
Filmin ismi yayınlandığında kafalarda bir soru işareti oluştu. Çünkü bu isim bir ders kitabının ismi. Yani yazar Newt Scamander hariç karakterlerin hepsi sonradan uydurma hatta Newt hakkında bile elimizde yeterli bilgi yoktu. Tüm bunların yaratılma aşaması bana biraz zorlama geliyor çünkü Harry Potter filmleri, romanlara dayandıkları için tabi ki birer istisnalar ama bu olay tamamen, hayranlara jestten öte ticari amaçlı yapılmış gibi geliyor bana. Tamam Cursed Child'dan sonra Fantastic Beasts'le birlikte Potterhead'ler olarak bayram ettik ama bu bir yıl içinde o kadar ürün satışa çıktı ki insan sormadan edemiyor 'Nerden çıktı bütün bunlar?', özellikle romanlarda geçmeyen bir sürü şey. Evet bu film serisinin beşleme olup büyücülük dünyasının 19 yılını anlatacak olması, hep arka planda kalmış olan olayların da aydınlanması için harika bir fırsat. Birçok kişi bu filmleri hep Harry Potter evreninden bir şeyler görmek umuduyla izlemek isteyecek, ama bana kalırsa ilk filmde göremediğimiz gibi diğer filmlerde de bunu göremeyeceğiz. İşte hayal kırıklığı da burda başlıyor çünkü bizler daha fazla aksiyon, daha fazla büyü, daha fazla düello ve daha fazla karanlık güç görmek istiyoruz. Fantastic Beasts zaten bunları vadetmedi aslında çünkü adından da anlaşılacağı üzere film canavarlara odaklı. Çok fazla şey beklemek de evet, biraz haksızlık. Ama film boyunca 'Alohomora' ya da 'Reparo' dışında büyü duymadım ve asaların çarpışmaları da pek tatmin edici değildi açıkçası. (Bu yazıyı yazmadan önce bu kadar olumsuz şey yazacağım aklımın ucundan geçmezdi ama ne yapayım, hepsi kendiliğinden.)
1924 Amerika'sında büyücü olmak gerçekten çok zor, öyle ki büyü yapan herkes gizleniyor yada güçlerini bastırıyor. Bir grup da kendini cadıları avlamaya adamış. MACUSA'da Sihir Güvenliği Başkanı Percival Greeves, şehirde dönen olaylardan dolayı bu grubun içine bir köstebek sokuyor. Aynı zamanda bir kofti olan Credence'ın görevi, bu grubun içine yerleşmiş olan karanlık gücü deşifre etmek. Senaryo zaten J.K. Rowling'in elinden çıktığı için bir şey demek düşmezmiş gibi hissediyorum ama daha fazlası olabirdi sanki. Onun dışında görsel efektler ve çekimler gerçekten harika. En azından kendinizi yeniden büyücülük dünyasının içinde buluyorsunuz. O bayıldığımız Warner Bros. amblemi ve Hedwig's Theme zaten sizi çocukluğunuza götürüyor. Ama galiba ben İngiltere dışında yer alan büyücülere pek alışamadım. Gerek Sihir Bakanlığı ve Hogwarts, gerekse biricik Diagon Alley olsun, belki de ilk orayı tanıdığım için, benim için yeri hep baş köşede.
Sihirle kalın...
