DENIZ IN NEVERLAND

 Ah Agatha Christie ah... Lisedeyken az germemişti beni kitapların ve bizzat adın. Öyle ki Agatha Christie ismini duyduğumda içimi bir soğukluk kaplardı. Geçenlerde de en merak ettiğim ve kendisinin en başarılı romanı olarak görülen On Küçük Zenci'yi okudum. Romanın orijinal adı And Then There Were None ama parantez içinde Ten Little Niggers ismi de geçiyor, yani dilimizdeki adına uygun. Fakat romandaki meşhur tekerlemede "Ten little Indian boys" ifadesi geçiyor, orayı pek anlamlandıramadım. Neyse fazla detaylarla sizi yormadan kitabın konusuna geçelim.


 1930'ların sonlarında, geçmişte farkında olmadan veya bilerek birilerinin ölümüne yol açmış on kişi, İngiltere açıklarında Zenci Adası olarak bilinen bir adaya tatile davet edilir. Davet mektupları U.N. Owen isimli biri tarafından bu kişilere ulaştırılır ve davetliler ev sahibini nereden tanıdıklarını anımsamasalar da bedava tatili büyük bir fırsat olarak görüp adanın yolunu tutarlar. Bu on kişiden ikisi adaya daha önce varmış görevli bir çifttir. Davetliler adaya vardığında ev sahibini evde bulamazlar. İşin ilginç yanı bu görevli çift de ev sahibiyle daha önce hiç görüşmemiştir. Akşam yemek servis edildikten sonra herkes bir aradayken bir gramofondan bir ses kaydı işitilir. Bu ses kaydı, evdeki on kişinin daha önce birilerinin ölümüne sebebiyet vermekle sonuçlanan suçlarından bahseder. Bu kayıt sonrası herkes bunun bir şaka olduğunu düşünür ve kimse üzerine bir şey alınmaz. Fakat o gece evdeki konuklardan biri içkisini içtikten sonra birden yere yığılır.Bu on misafirle birlikte yemek masasının üstünde de on adet zenci biblosu vardır. İlk kurbanın ölümüyle bu biblolardan biri esrarengiz bir biçimde ortadan kaybolur.
 Her konuğun odasında "On Küçük Zenci" adlı eski bir çocuk şiiri asılıdır. İkinci ve üçüncü kurbanın ölümüyle birlikte, bu şiirin ölümlerle bağlantısı olduğu anlaşılır ve konuklar adayı aramaya başlarlar. Ama ne herhangi bir kimseden bir iz vardır ne de onları adaya getiren bot bir daha adaya uğrar. Konuklar artık cinayetleri aralarından birinin işlediğini ve ölene kadar adadan ayrılamayacaklarını anlarlar.


   Ben romanı çok beğendim. Hem çok akıcı hem de çok heyecanlıydı. Diğer romanlarından tanıdığımız müthiş dedektif Hercule Poirot burada yok o yüzden ölümleri kimse tam olarak sebeplendiremiyor ve hep korku içinde yaşıyorlar. Okurken de doğal olarak tahminlerde bulunuyor insan "Kesin bu kız bak söylüyorum." lar ve "Bu adama da hiç güvenemiyorum."lar zihninizde dolaşıyor ama tahmin etmek kesinlikle İM-KAN-SIZ. Ha roman harika mıydı şok üstüne şok mu yaşadın diye sorarsanız da evet diyemeyeceğim çünkü evet tahmin edilemez bir sonla karşılaştım ama okurken "Hımm,evet,yanii,peki.." şeklinde şeyler geçti aklımdan çünkü sonuna kadar gerçekten çok heyecanlandırdı ve ben normalde çok merak ettiysem kitabın sonuna bakan bir spoiler aşığıyım ve bu romanda bakmadım ki biraz heyecanı olsun ama sonu biraz balon gibi söndü. Ben tam tatmin olamadım açıkçası. Bana kalırsa Agatha Christie de yazarken sonuna kadar katilin kim olacağına karar verememiş ama sona yaklaştıkça birini seçmiş. Tabi yine de harika bir polisiye romanıydı bunu kimse inkar edemez. Kitabın son uyarlaması 2015 yılında tabi ki BBC'den gelmiş. Bu uyarlama üç bölümlük bir mini dizi. Aşağıya da fragmanını bırakıyor iyi okumalar diliyorum.

On Küçük Zenci şiiri;

   Eveeet, uzun bir aradan sonra tekrar buradayım. It's good to be back! Bugün bir dizi yorumu ve tanıtımı girmek için sonunda bloga giriş yapabildim. Geçen haftalarda bitirdiğim Killing Eve burada yer almasını istediğim sevdiğim yapımlardan biri oldu. Dizi, Luke Jennings'in Codename Villanelle adlı roman serisinden uyarlama. Geçen sene ilk sezonu yayınlandığında herkesin değil ama belirli bir grup insanın dilindeydi. İsmi cool, başroller kadın, fazla kişi de bilmiyo izlerim ben bunu diye düşünmüştüm ama araya başka diziler ve benim için dönüm noktası olan The Office girdi. Sonuç olarak ikinci sezonun da yayınlandığı mayıs ayında diziye yetiştim ve bitirdim. Her sezonda 8 bölüm olması da işleri hızlandırdı tabi. Benim için heyecanlı başlayıp biraz sönük biten bir yolculuk oldu. Şimdi biraz da derinlemesine bakalım.

  Dizimiz, İngiliz gizli servisi MI5 için çalışan Eve Polastri(Sandra Oh) ve Avrupa'da peşi sıra işlediği cinayetlerle polisin dikkatini çeken rus kiralık katil Villanelle'i(Jodie Comer) konu alıyor. Eve masa başı çalışsa da katiller, özellikle de kadın psikopat katiller onu çok heyecanlandırıyor ve yine MI5'ın önemli isimlerinden Carolyn'in (Fiona Shaw/ kendisi Harry'nin uyuz teyzesi Petunia'ydı.) kurduğu gizli bir örgütle Villanelle'in peşine düşüyor. Villanelle aslında çok da sırra kadem basan birisi değil. Canı istediğinde ortaya çıkıp şov yapmaya bayılıyor. Gizli gizli Eve'in evine giriyor ve Eve'le aralarında zamanla bir bağ oluşuyor. Aslında arka planda kendilerine 12 diyen korkutucu bir Rus örgütü var. Dünyada kaos yaratmak için kiralık katiller yardımıyla önemli isimleri öldürtüyorlar. İşin garip kısmı, İngiliz servisinden Carolyn'in de bu Ruslarla bir bağı var.
   Dizide beni bir noktada kaybeden şey, Villanelle'in polisle birlikte çalışmaya başlaması. Bu kadar zeki, psikopat, kılıktan kılığa girebilen birinin sırf Eve'e olan zaafından dolayı polise çalışması beni bir tık soğuttu. Zaaf demişken baya baya aşık oluyor Eve'e. Eve de ona karşı boş değil ama sınırını zorladığı zaman da Villanelle'i silip atabiliyor. Bunun sonuçlarını da 2. sezonun finalinde izledik zaten. Ama bu tip, bana göre "hata"lara rağmen, gayet izlenebilir bir dizi. Bunun en büyük sebebi de oyunculuklar. Özellikle de Jodie Comer'ın oyunculuğu. Bir diziyi izlerken eş zamanlı olarak yorumlara da bakmayı seviyorum ve Jodie Comer diziyi izleyen herkesi bir psikopata aşık etti. Ahlaken böyle birini desteklemek yanlış olsa da, Jodie Comer üstün yeteneğiyle bunu başardı, kendisini ben de çok beğeniyorum. Kendisi Villanelle rolünde birçok dil konuşuyor ve aksanlar konusunda da muazzam.

 KILLING EVE'DE MODA

   Karakterimiz giydiği muhteşem kıyafetlerle de dikkat çekiyor. Villanelle, işlediği cinayetlerden aldığı paranın çoğunu tasarım kıyafetlere harcıyor. Lükse bayılıyor. Hatta bir bölümde onun Almanya'da işlediği cinayeti araştırmaya gelen Eve'in bavulunu çalıp içini kendi beğendiği ve ona hediye etmek istediği kıyafetler, aksesuarlar ve parfümle dolduruyor. Böyle de düşünceli bir psikopat.

   Çekici, gerilim dizilerine yeni bir soluk getiren bir yapım Killing Eve. Baskın kadın karakterler de daha ilgi çekici yapıyor onu. Şimdi kendisi gibi güzel olan soundtrack listesini paylaşıyor ve herkese güzel günler diliyorum.