Ah Agatha Christie ah... Lisedeyken az germemişti beni kitapların ve bizzat adın. Öyle ki Agatha Christie ismini duyduğumda içimi bir soğukluk kaplardı. Geçenlerde de en merak ettiğim ve kendisinin en başarılı romanı olarak görülen On Küçük Zenci'yi okudum. Romanın orijinal adı And Then There Were None ama parantez içinde Ten Little Niggers ismi de geçiyor, yani dilimizdeki adına uygun. Fakat romandaki meşhur tekerlemede "Ten little Indian boys" ifadesi geçiyor, orayı pek anlamlandıramadım. Neyse fazla detaylarla sizi yormadan kitabın konusuna geçelim.


 1930'ların sonlarında, geçmişte farkında olmadan veya bilerek birilerinin ölümüne yol açmış on kişi, İngiltere açıklarında Zenci Adası olarak bilinen bir adaya tatile davet edilir. Davet mektupları U.N. Owen isimli biri tarafından bu kişilere ulaştırılır ve davetliler ev sahibini nereden tanıdıklarını anımsamasalar da bedava tatili büyük bir fırsat olarak görüp adanın yolunu tutarlar. Bu on kişiden ikisi adaya daha önce varmış görevli bir çifttir. Davetliler adaya vardığında ev sahibini evde bulamazlar. İşin ilginç yanı bu görevli çift de ev sahibiyle daha önce hiç görüşmemiştir. Akşam yemek servis edildikten sonra herkes bir aradayken bir gramofondan bir ses kaydı işitilir. Bu ses kaydı, evdeki on kişinin daha önce birilerinin ölümüne sebebiyet vermekle sonuçlanan suçlarından bahseder. Bu kayıt sonrası herkes bunun bir şaka olduğunu düşünür ve kimse üzerine bir şey alınmaz. Fakat o gece evdeki konuklardan biri içkisini içtikten sonra birden yere yığılır.Bu on misafirle birlikte yemek masasının üstünde de on adet zenci biblosu vardır. İlk kurbanın ölümüyle bu biblolardan biri esrarengiz bir biçimde ortadan kaybolur.
 Her konuğun odasında "On Küçük Zenci" adlı eski bir çocuk şiiri asılıdır. İkinci ve üçüncü kurbanın ölümüyle birlikte, bu şiirin ölümlerle bağlantısı olduğu anlaşılır ve konuklar adayı aramaya başlarlar. Ama ne herhangi bir kimseden bir iz vardır ne de onları adaya getiren bot bir daha adaya uğrar. Konuklar artık cinayetleri aralarından birinin işlediğini ve ölene kadar adadan ayrılamayacaklarını anlarlar.


   Ben romanı çok beğendim. Hem çok akıcı hem de çok heyecanlıydı. Diğer romanlarından tanıdığımız müthiş dedektif Hercule Poirot burada yok o yüzden ölümleri kimse tam olarak sebeplendiremiyor ve hep korku içinde yaşıyorlar. Okurken de doğal olarak tahminlerde bulunuyor insan "Kesin bu kız bak söylüyorum." lar ve "Bu adama da hiç güvenemiyorum."lar zihninizde dolaşıyor ama tahmin etmek kesinlikle İM-KAN-SIZ. Ha roman harika mıydı şok üstüne şok mu yaşadın diye sorarsanız da evet diyemeyeceğim çünkü evet tahmin edilemez bir sonla karşılaştım ama okurken "Hımm,evet,yanii,peki.." şeklinde şeyler geçti aklımdan çünkü sonuna kadar gerçekten çok heyecanlandırdı ve ben normalde çok merak ettiysem kitabın sonuna bakan bir spoiler aşığıyım ve bu romanda bakmadım ki biraz heyecanı olsun ama sonu biraz balon gibi söndü. Ben tam tatmin olamadım açıkçası. Bana kalırsa Agatha Christie de yazarken sonuna kadar katilin kim olacağına karar verememiş ama sona yaklaştıkça birini seçmiş. Tabi yine de harika bir polisiye romanıydı bunu kimse inkar edemez. Kitabın son uyarlaması 2015 yılında tabi ki BBC'den gelmiş. Bu uyarlama üç bölümlük bir mini dizi. Aşağıya da fragmanını bırakıyor iyi okumalar diliyorum.

On Küçük Zenci şiiri;