Filmi izlemeye giderken, daha önceki filmi izlememekle ve kitabı da okumamakla birlikte, ne kadar korkunç olabilir ki, nasıl olsa kahramanlarının çocuklar olduğu bir film beni o kadar da korkutmaz diye düşünüyordum. Ki ben aşırı olmasa da korkak, ama gizliden gizliye korku filmi seven biriyim. Korku filmlerinin etkisinden de pek kolay çıkamıyorum çünkü izlediğim gece eve bir şeylerin girdiğini falan düşünürüm. Nitekim It'in eksisinden de birkaç gün çıkamadım. Eskiden palyaçolu korku filmi olarak gördüğüm It, düşüncelerimi "çocuğa izletsen psikolojisi bozulur"a çevirdi.
 Kitabı okuyanların yorumlarına baktığımda Pennywise'ın hikayesine değinilmemesinden bahsetmişler ama sanırım onun hikayesinden It: Chapter 2' da bahsedilcek. Genel olarak filmde yaşananlardan bahsedecek olursak, Derry kasabasında her 27 yılda bir kitle ölümleriyle sonuçlanan olaylar olur. 1989 yılı da bu yıllardan birine denk gelir ve çocuklar teker teker ortadan kaybolmaya başlar. Bunların sebebi de küçük çocuklarla beslenen, şeytani palyaço Pennywise'dır.
  1990 versiyonunu yenisini izledikten sonra izleyebildim ve 2017 versiyonu eskiye kıyasla resmen korku filmi kalıyor. Belki küçükken izlesem ilkinden de korkardım ama bu kafayla ilk versiyon, kötü efektli bir gerilimden öteye geçemiyor. Tabi dönemin koşullarını göz önünde tutarak değerlendirmek daha doğru olur.

  Çocuk kahramanların başrolü üstlendiği yapımlar furyasını başlatan eserlerden biri zaten It. Karakterlerin her birinin hikayesi de ayrı güzel ve dikkat çekici. Filmin gişesi de gayet güzel gidiyor. Bill Skarsgard zaten çekimler sırasında kabuslar gördüğünden bahsetmiş, yani daha ne diyeyim.
  Ayrıca korku filmi başlığı altında çekilen ama korkutmayan filmlerin bolluğunda, It harika bir alternatif. En azından bana göre. En kısa zaman da romanı da edineceğim ve Stephen King'in diğer kitaplarına da yavaştan başlamayı düşünüyorum.

  You'll float too!!